En toen was het 18 juli en stonden we op Schiphol met onze paspoorten in onze handen. Het voelde best bijzonder om de dag te beleven waar we al bijna anderhalf jaar naartoe hadden geleefd.
De laatste twee nachten voor vertrek waren mijn ouders zo lief ons bij hen te laten slapen zodat wij rustig naar ons vertrek toe konden leven. Er werd nog even goed voor ons gezorgd en onze wensen voor het avondeten werden met veel liefde ingewilligd.
Mijn ouders, Jolanda’s broertje Patrick, alsook lieve vrienden Maarten, Lenny en Elly waren vroeg hun bed uitgekomen om ons uit te zwaaien en toen vertrokken we om 10:35 met LOT Polish Airlines, via Warschau naar Beijing. Een voor ons onbekende maatschappij maar er viel weinig over te klagen. De vertrek- en aankomsttijden waren goed, het eten voldoende en prima binnen te houden en de beenruimte te weinig. Niks vreemds dus.
Om tien voor acht in de ochtend, Chinese tijd, landden we. Moe, verkreukeld, maar met heel veel zin slingerden we onze backpack van de bagageband op onze rug en liepen door de douane. Het gaat beginnen!
Vijf van de bovenstaande foto’s zijn met dank aan Maarten en Lenny
