Slaapplekken komen er tijdens een wereldreis in alle soorten en maten. Een yurt, een auto op de grens van Afghanistan, trein, vliegveld, met 12 anderen op een slaapzaal of op de grond bij mensen in Kirgizië, we hebben er allemaal al eens onze nacht doorgebracht.
Bij het researchen naar een slaapplek voor Perth werden we weer opnieuw uitgedaagd. Australië, en Perth in het bijzonder is namelijk nogal aan de dure kant en zelfs een bed in een slaapzaal in een eenvoudig hostel was al minimaal negentien euro. De reviews van dit soort plekken beloofden bovendien luidruchtige nachten, vieze toiletten en ongedierte in de kamer.
We gingen verder zoeken naar mogelijkheden en kwamen op de Airbnb website uit. Bij deze relatief nieuwe vorm van overnachten kunnen particulieren een kamer of heel huis te huur aanbieden. We zochten naar aangeboden huizen en hielden rekening met de locatie (dichtbij openbaar vervoer en winkels) en lazen de reviews van anderen. We besloten bij Airbnb-naam ‘Deb’ te blijven. We startten emailcontact en boekten via de website een kamer voor zes nachten.
We landden in de ochtend
om 5:00 op het vliegveld van Perth en Deb was zo aardig geweest om ons
om 7:00 van het vliegveld te halen. Behalve Deb zelf, een vrouw van rond de pensioengerechtigde leeftijd, schuifelde Eric achter haar aan. Eric is 85 jaar oud maar had er geen moeite mee zijn pick up truck, of ute (als in utility car) zoals ze het in Australië noemen, door de ochtendspits te manoeuvreren. We arriveerden bij een mooi huis in een keurige buurt en kregen onze kamer gewezen. Omdat we een gebroken nacht hadden gehad gingen we eerst even op het bed liggen en voelden één van de lekkerste matrassen die we in acht maanden tijd hadden gevoeld. Aan het begin van de middag stapten we bij Deb in de auto en liet ze ons de bushalte zien, de ene kant naar Fremantle, de andere kant naar Perth, en reed ons rond in Fremantle. We stapten in het centrum uit en zouden later ’s avonds zelf met de bus weer terug naar huis komen.
Jolanda in gesprek met Eric die ons had meegenomen naar de kangoeroes
Ook de andere dagen werden we in de ochtend meegenomen naar bijvoorbeeld kangoeroes of de pier voor de boot naar Rottnest Island en als we dan ’s avonds thuiskwamen schoven we altijd nog even op de bank aan en kregen thee en Hollandse speculaas terwijl we Australische tv keken. Eric was een mooie verteller, al hebben we hem geen één keer met z’n gebit in kunnen betrappen en konden we niet alles verstaan. Het bleek wel dat ze het Airbnb voor een groot gedeelte deden om wat reuring in huis te hebben. Ze hadden in dit huis zes kleinkinderen grootgebracht en de ouderlijke zorgzaamheid kwam in alles wat ze deden omhoog.
Het ontbijt kregen we erbij en werd met veel liefde door Eric klaargemaakt. De picknick lunch aten we het liefst in Kings Park en avondeten deden we in een goedkoop restaurant.
We vonden onze eerste Airbnb ervaring erg leuk maar behalve dat kostte het nauwelijks meer dan een hostel met twijfelachtige reviews. Per nacht kostte dit €44. De kamer was groot en schoon, handdoeken werden iedere dag verschoond, de badkamer werd enkel gedeeld met de twee andere kamers die ze verhuurden en het stevige ontbijt was dus inbegrepen.
Het mooie en grote huis lag in een rustige buurt
Maar bovenal waren het Deb en Eric die het verblijf voor ons geslaagd maakten en dat is het leuke aan Airbnb. Je leert direct zo veel meer over een land als je de locals alles kan vragen en zij je meenemen naar leuke plekken die je anders nooit zou zien. Aan de andere kant kan je dus ook treffen dat je minder leuke gastheren hebt of mensen die fulltime werken en die je dus bijna niet ziet. Het blijft een gok maar we merkten dat wij het in ieder geval prettig vonden om een huiselijk gevoel bij een vriendelijke opa en oma te ervaren, compleet met koekjes op de bank.